duidelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet mis te verstaan ♢ Dit was een duidelijke verklaring van de oorzaak ervan. 2. goed te herkennen ♢ Zijn laatste foto gaf de duidelijkste weergave. 3. gemakkelijk te begrijpen ♢ De le...

duidelijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: dui-de-lijk 1. goed te snappen ♢ dat is een duidelijk plan 1. iemand iets duidelijk maken [het hem goed uitleggen] 2....

bn. en bw, (-er, -st), 1. gemakkelijk te begrijpen, te verstaan, geen misverstand toelatend: een duidelijke uiteenzetting, verklaring; het is mij — geworden, ik heb het begrepen; het is — dat..., ieder ziet het in; iemand iets maken, het zorgvuldig uitleggen; (ook) het hem te verstaan geven, hem op zijn plicht wijzen; 2. goed waarneemb...

adj. & adv., dûdlik, klear, dûdlik en klear, biskeidlik, biskiedlik, biskieden; (adv.), skiedlik; — maken, oan it forstân bringe, fordûts(kj)e; — worden, opklearje; het is — wat je moet doen, de wei leit foar dy.

bn. bw. (-er, -st), 1. gemakkelijk te begrijpen, te verstaan, geen misverstand toelatend: een duidelijke uiteenzetting, verklaring; — het is mij duidelijk geworden, ik heb het begrepen ; — 't is duidelijk, dat..., ieder ziet het in ; — ion. iets duidelijk maken, het zorgvuldig uitleggen; (ook) het...

DUIDELIJK, bn. bw. (-er, -st), gemakkelijk te begrijpen, te verstaan, te lezen eene duidelijke uiteenzetting, verklaring; duidelijk spreken; duidelijk schrift; — het is mij duidelijk geworden, ik heb het begrepen; — *t is duidelijk, dat..., ieder ziet het in; — zoo, dat er geene vergissing, geene dwaling mogelijk is ik kan het sch...

zie Begrijpelijk.