cariës - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) aantasting van tandglazuur en het tandbeen door bacterie|bacteriën waardoor gaatje in je tanden ontstaan ♢ Door fluoridebehandeling is cariës enorm afgenomen. ♢ De man, aan zijn grafgiften te zien een jager, lag in een ondiep graf...

cariës - zelfstandig naamwoord uitspraak: ca-ri-es 1. aantasting van het tandglazuur door een bacterie ♢ als je teveel snoept krijg je cariës Zelfstandig naamwoord: ca-ri-es de cariës Synoniemen tandbe...

Cariës is een soort verzwering die aan de beenderen en de tanden vreet. Men verwarren ze niet met Necrose. Beenderencariës verwekt etter, stof; als het been niet ontbloot is, vormt deze etter abcessen die doorbreken en niet meer dichtgaan, of die slechts dichtgaan om zich dan opnieuw te openen, zolang het been ziek is. Dit neemt men vaak waar aan d...

Ontsteking van merg in tanden en kiezen door bacteriën (uitspraak: KAA-rie-jès). Die ontsteking houdt niet vanzelf op en maakt tandglazuur (tandemail) en tandbeen (dentine) kapot. De tandarts behandelt cariës door de rotte plek uit te boren en op te vullen met zacht spul dat eenmaal in het gaatje snel hard wordt. Vroeger was dat altijd met een meta...

[Lat. caries = vermolmdheid] aantasting en bederf van beenderen, spec. van tanden (tandwolf).

tandbederf; ziekelijk verval van botweefsel (geneesk.)

(tandbederf), aantasting van tanden en kiezen door inwerking van zuren. Deze zuren worden door bacteriën gemaakt uit koolhydraten (vooral suiker) in de tandplaque (plaque). De plaque is het beslag dat bijna alle landoppervlakken bedekt, en voor ten minste 70 % bestaat uit bacteriën, waarvan een aantal (Streptococcus mutans) kleverige stof...

zie Tandbederf.

(L., = bederf), afkorting van caries dentium = tandbederf, aantasting van glazuur van de tandkroon door zuren, ontstaan uit koolhydraten (vooral saccharose). Een slepende ontsteking, overgaand in weefselversterf. Bij 97% van de bevolking in geciviliseerde landen.

cariës - [Lat., bederf], v./m., bederf van beenderen of tanden. Cariës van tanden: het progressief afbraakproces van de harde tandweefsels veroorzaakt door zuur dat door de bacteriën wordt geproduceerd. Op het gehele gebit zet zich voortdurend een laagje tandaanslag af, de zgn. bacterial plaque. Deze aanslag bestaat uit mucine afkoms...

v./m., tandbederf. © Een recent onderzoek naar cariësbevorderende en -remmende factoren, ingesteld bij recruten (een 70-tal willekeurig gekozen en een 70-tal met een puntgaaf gebit) bracht aan het licht dat de verschillen in eet- en snoepgewoonten, alsmede die in het tandenpoetsgedrag weinig uitgesproken waren. Wel werd geconstateerd dat...

beeneter; bederf in de tanden; carieus: aangestoken (beenderen, tanden).

1. cariës dentium, Lat. voor tandwolf, de voortschrijdende ontleding van email en dentine van het gebit, waardoor „rotte” tanden en kiezen ontstaan. Is speciaal een ziekte van de nog groeiende mens, staat in verband met eventuele stoornissen in de kalkstofwisseling (rachitis, zwangerschap!), maar vooral ook met de voeding. Het tege...

I.h.a. een chronische, etterige beenontsteking, die meestal naar buiten doorbreekt en waardoor dan een etterende wond ontstaat. Het komt bij dieren vrij zelden voor, behalve bij de kat, waar de oorzaak dan tuberculose is. Tandcariës komt bij de huisdieren ook niet voor.

(Lat.), v., 1. beeneter; 2. tandbederf.

(Lat.) v. beeneter, tandbederf, „wolf” der tanden.

Caries - of beeneter wordt genoemd een chronische ontsteking van het been en het omringende beenvlies of periost, van waaruit de nieuwvorming en instandhouding van het beenweefsel plaats heeft. Abces- en fistelvorming tot afvoer van den ontstanen etter treden steeds op. Een voorbeeld is de wervelcaries, een der meest voorkomende, op tuberculeuzen b...

(Lat.), beeneter, voortwoekerende verzwering van beenzelfstandigheid; gaat zij met ettering gepaard, dan noemt men dit C. húmida, vochtige beeneter; is de etter nog niet naar buiten doorgebroken, C. sicca, droge beeneter; oorzaak meestal tuberculose, soms andere infectieziekten of verwonding. C. articulorum, zie Arthrocace. C. d é n t...

Caries - zie BEENETER.

Caries, zie Been-eter.