Dokterswoordenboek

Jannes van Everdingen (2010)

Gepubliceerd op 23-02-2017

cariës

betekenis & definitie

Ontsteking van merg in tanden en kiezen door bacteriën (uitspraak: KAA-rie-jès).

Die ontsteking houdt niet vanzelf op en maakt tandglazuur (tandemail) en tandbeen (dentine) kapot. De tandarts behandelt cariës door de rotte plek uit te boren en op te vullen met zacht spul dat eenmaal in het gaatje snel hard wordt. Vroeger was dat altijd met een metaalmengsel met kwik (amalgaam). Tegenwoordig gebruiken ze een soort plastic dat door laserlicht snel hard wordt (composiet). Fluoriden zijn stoffen die tanden beschermen en zitten daarom in tandpasta.

Ook tandbederf. Kijk ook bij gingivitis (tandvleesontsteking), parodontitis, tand.