Wat is de betekenis van Bingo?

1) (1980) (inf.) uitroep van verrassing, gewoonlijk in reactie op iets dat plots, snel en onverwacht gebeurt: `hoera; raak'. De kreet bingo werd oorspronkelijk gebruikt in het bingospel (dat volgens ‘The Barnhart Dictionary of Etymology’ in 1929 ontwikkeld werd uit het lotto. De kreet was er volgens dit woordenboek al eerder!),...

bingo - Zelfstandignaamwoord 1. (spel) kansspel, waarbij elke speler een eigen formulier met rijen nummers heeft en hierop die nummers aftekent die door een spelleider willekeurig worden getrokken en omgeroepen, totdat een speler een complete rij afgetekende nummers heeft en "Bingo!" roept ♢ In het buurthuis...

bingo - zelfstandig naamwoord uitspraak: bin-go 1. kansspel waarbij deelnemers getallen moeten afstrepen op kaarten ♢ wie alle getallen op zijn kaart heeft afgestreept, roept 'bingo' en heeft een prijsje gewonnen Zelfstandig naamwoord: bin...

Bingo - informele uitroep van verrassing, gewoonlijk in reactie op iets dat plots, snel en onverwacht gebeurt: ‘hoera; raak’. Ondanks alle tegenwind toch even twee bingo’s op deze plaat, kwestie van even aan de oude vrienden te laten horen dat de magie nog wel degelijk in de vingers zit. Humo, 24-01-84 Als je die mensen rond een tafel zet en je mo...

uitroep van verrassing, gewoonlijk in reactie op iets dat plots, snel en onverwacht gebeurt (succes dat iemand te beurt valt) of na een rake opmerking: ‘die is raak; hoera; Eureka!’ De kreet bingowerd oorspr. gebruikt in het bingospel wanneer men in de prijzen viel. Dit spel werd volgens TheBarnhartDictionary ofEtymologyin 1929 ontwikkeld uit het l...

kansspel; kienen; uitroep

...

Amer. hazardspel.

o., een op lotto gelijkend kansspel dat vooral in de VS zeer populair is. Bingo is een populaire vorm van kienen; het is een 19e-eeuwse Amerikaanse versie van lotto. Doorgaans worden goederen ingezet en wordt de opbrengst bestemd voor een bepaald doel. Onder bingo wordt ook verstaan een variatie op het dominospel, waarbij aan de stenen verschillen...