Wat is de betekenis van Biecht?

biecht - Zelfstandignaamwoord 1. de erkenning van zonden aan een geestelijke ♢ De biecht is één van de zeven sacramenten van de Katholieke Kerk. biecht - Werkwoord 1. enkelvoud tegenwoordige tijd van biechten 2. gebiedenwijs van biechten

biecht - zelfstandig naamwoord 1. het bekennen van je zonden aan een priester ♢ tijdens de biecht vertelde hij wat hij gedaan had 1. iemand de biecht afnemen [hem uithoren] 2. b...

uit de biecht klappen/praten (uit de school klappen)

- uit de biechtklappen, uit de school klappen, vertellen wat men geheim moet houden. Ze beseffen erg goed dat de consequenties verregaand kunnen zijn als ze uit de biecht klappen. - DM, 06-03-2003.

Men wil iets beklemmends uitpraten, dat zwaar op het hart ligt, en waarover men in het dagelijks leven zwijgt.

sacrament van boetvaardigheid, omvattende: een bekering tot God (gewetensonderzoek, berouw, goed voornemen), belijdenis van ten minste de doodzonden, absolutie door de priester, vervullen van de opgelegde boete. De priester mag het biechtgeheim onder geen enkele voorwaarde verbreken.

Het sacrament, waarin de zonden, die na het Doopsel gedaan zijn, door de priesterlijke macht vergeven worden. De biecht is door Christus ingesteld op den dag Zijner Verrijzenis, toen Hij tot Zijn apostelen zeide: „Ontvangt den H. Geest; wier zonden gij zult vergeven, hun zijn zij vergeven; en wier zonden gij zult houden, hun zijn ze gehouden&...

Vergeving voor zondaren is de blijde boodschap in de volheid der tijden. De buitenstaander moge zich over deze pretentie ergeren: toch hééft de Mensenzoon „macht om op aarde zonden te vergeven” (Marc. 2 : 10) uit kracht van zijn kruisdood. Van zijn Geest vervuld zet de Kerk deze verkondiging door in het besef, dat „i...

s., bycht, jecht.