Wat is de betekenis van Bekken?

1) (1984) (jeugd) zoenen. Syn.: aflebberen*; op de bek* gaan; clashen*; etsen*; fietsen (4)*; fiksen*; kaken*; klefbekken*; klem* zetten; lebberen*; plakken*; rapekaken*; smakken*; smossen*. • Bekken: kussen, zoenen. (H. Mullebrouck: Vlaamse volkstaal. 1984) • (C.A.J. Hoppenbrouwers: Jongerentaal: de tipparade van de omgangsta...

bekken - Zelfstandignaamwoord 1. een vrij ondiepe maar brede ronde schaal 2. (anatomie) het gebeente tussen beide heupen ♢ Mensen hebben een nauw bekken en dat kan bij de geboorte van een kind een groot probleem zijn. 3. (muziekinstrument) een slaginstrument bestaande uit een metalen schaalv...

Onderdeel van het skelet bestaande uit met elkaar vergroeide beenderen die een verbinding vormen tussen de wervelkolom en de achterste ledematen Het bekken (pelvis) van de mens bestaat uit drie gepaarde heupbeenderen en het heiligbeen (os sacrum). Het heiligbeen is opgenomen in de wervelkolom en eindigt in het staartbeen (coccyx). De drie heupbeend...

Opening of gat in het blok van een schaaf waardoor de schaafbeitel wordt gestoken, zó dat deze er aan de onderzijde van het blok, aan de zool, met de scherpe zijde, de vouw, doorheen steekt.

bekken - zelfstandig naamwoord uitspraak: bek-ken 1. gedeelte van je lichaam tussen je heupen ♢ haar bekken is niet ruim genoeg om een kind te baren 2. wijde, ondiepe kom ♢ in dit bekken hoort w...

Het deel van het skelet dat de benen met de wervelkolom (ruggengraat) verbindt. Het bekken bestaat uit het heupbeen en de heupkom. Het speelt een belangrijke rol bij de houding en de beweging van het hele lichaam. Het bekken beweegt mee met de benen en de romp. In de bekkenholte zitten allerlei organen. Vrouwen hebben een breder bekken dan mannen....

Bekken - goed klinken. Toneeljargon. Carré is niet het orgasme, dat is natuurlijk waanzin, maar je moet wel geprepareerd binnenkomen. Je moet geen twijfels meer hebben, geen onzekerheden. Het moet bekken. - Vrij Nederland 24.8.1985 ​

Bekken - jeugdslang voor ‘zoenen’. Alsof ik niet met eigen ogen heb gezien hoe eerzame huisvaders hun kans schoon zagen en een beschonken buurmeisje bekten, onderwijl een hand tussen d’r boerenkieltje en beha proppend. Nieuwe Revu, 27-02-98

zie zak.

1. het menselijke bekken is een uit drie paar botten opgebouwde ring, die het rompskelet naar onder toe afsluit. Het dient als drager van de buikorganen. Daarmee zijn de benen in het heupgewricht verbonden. Door het vaste heiligbeen (sacrum) is het bekken met de wervelkolom verbonden; 2. muziekinstrument dat uit twee koperen, holvormige sc...

onderste gedeelte van de romp. Het benige deel wordt gevormd door twee heupbeenderen, heiligbeen en staartbeen. Tesamen vormen ze de bekkengordel. Komt voor bij gewervelde dieren met achterste (of onderste) ledematen.

(het, -s), teil, i.h.b. van metaal, vooral om (a) in te wassen (wasbekken) of (b) iets in te vervoeren (boodschappenbekken). a: ( ) en dan, na enkele minuten hoor je bekkens slaan, de waterleidingkraan stromen, een tep-tep klepperen, water over een lichaam storten ( ) (Dobru 1968a: 26). b: Sita vangt ook een manja. Die doet zij in een bekken (A. de...

pelvis, 1. anatomische benaming voor ieder deel van een orgaan dat in vorm of functie op een bekken gelijkt; bijv. nierbekken; 2. is in engere zin de grote schotelén ringvormige structuur van beenderen in het onderlichaam, dat met de acetabula (zie acetabulum) steunt op de dijbeenderen en met het heiligbeen de wervelkolom draagt. Behalve uit...

bestaat uit drie gepaarde beenderen, het darmbeen, het zitbeen en het schaambeen, die de linker en rechter bekkenhelft vormen. Het b. vormt met het kruisbeen de basis van het kruis (z. Geraamte).

s.n., bekken (it), krûs (it).

I. o. (-s), 1. wijde, ondiepe ronde kom, bestemd om vocht op te vangen of te bevatten (vgl. doop-, scheerbekken): het bekken ener fontein ; 2. metalen bord waartegen geslagen wordt om een sein te geven, inz. dat waarop de omroeper slaat alvorens de bekendmaking te doen ; — aan of in het bekken zijn, in het openbaar geveild worden; 3. (muz....

(1 aardrijkskunde) is een lager gelegen gedeelte der aardoppervlakte, door gebergten of heuvels omringd. Ligt het beneden de gemiddelde zeespiegel, dan wordt het gewoonlijk door een meer of zee bedekt. Voorbeelden van zeebekkens zijn de Middellandse Zee, de Golf van Mexico. Voorbeelden van meerbekkens zijn de grote Noordamerikaanse meren, welke 77...

o. bekkens (1 [wijde, ondiepe, ronde] kom, schaal, schotel; 2 metalen schotel, waartegen geslagen wordt inz. van omroepers; 3 muz. slaginstrument: twee holronde, koperen of zilveren schijven, die strijkelings tegen elkaar geslagen worden; 4 ontleedk. komvormig beenderenstel, waaraan de achterste ledematen zijn bevestigd; 5 aardr. stroomgebied; komv...

1) i/d aardrijkskunde een komvormige uitholling der aardkorst; 2) i/d anatomie de vaste komvormige beengordel, bestaande uit 2 heupbeenderen, het heiligbeen en het staartbeen, die den romp v. onderen begrenst; 3) komvormig slaginstrument.

o. (-s ; -tje) [Lat. baccinum, vklw. van baaca, bak] I. Eig. 1. Algm. eerder ondiepe bak, kom, schotel : een houten, stenen, metalen -. 2. Inz. bekken om vocht te bevatten : doop-, fontein-, scheer-, water-, b. metalen schotel, waartegen een omroeper slaat alvorens een bekendmaking te doen. c. Muz. een der twee koperen schijven die strijkelings teg...