Wat is de betekenis van Bekkens?

bekkens - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord bekken

Bekkens zijn percussie-instrumenten, bestaande uit twee in het midden gewelfde ronde bronzen platen. Zij worden met kracht langs elkaar geschoven of op een standaard geplaatst en met een stok bespeeld. In de jazz wordt de 'high-hat' gebruikt: twee bekkens op een standaard, bespeeld met een voetpedaal. De bekkens werden al in de oudheid gebruikt in...

slaginstrument zonder vaste toonhoogte, bestaande uit een cirkelvormige koperen plaat, enigszins convex, met in het midden een komvormige verdieping waaraan een handvat. Bekkens worden ofwel paarsgewijze bespeeld en dan tegen of langs elkaar geslagen, ofwel zij worden afzonderlijk bespeeld en dan meestal opgehangen en met een staaf, stok of kwast a...

gebogen metalen schijven met vlakke randen, in het midden concaaf, waar een leeren riempje bevestigd is. Men kan de bekkens langs en tegen elkaarslaan. Ook wordt wel op een vrijhangend bekken met de trommelstokken geslagen of geroffeld; crescendo imiteert dit onweer, pianissimo liet Wagner zoo het Rheingold klinken. Iedereen kent ze, uit militaire...

Fr.: Cimbales; Ital.: Cinelli. Metalen schijven, die — vrij hangend — aan een lederen lus worden vastgehouden, en zoo met kracht langs (N.B. niet „op”) elkaar worden geslagen, en dan een sterk dreunenden, lang ruischenden metaalklank geven. De B. behooren tot de zgn. Turksche of Janitscharen-muziek. Een goed aangebrachte B.-...

Bekkens - muziekinstrumenten, die tot de groep van het slagwerk behooren. Het zijn dunne schijven of borden van metaal (koper met zilver vermengd; hoe grooter het percentage aan zilver, des te mooier en helderder de klank) met in ’t mid den eene bolvormige verhevenheid. Deze laatste is doorboord en in die opening wordt eene lus van leder aang...