Wat is de betekenis van Begin?

begin - Zelfstandignaamwoord 1. het eerste deel, het op gang komen ♢ In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde nu was woest en leeg, en duisternis lag over de watervloed; en de Geest van God zweefde boven het water. ♢ In het begin was ze verlegen...

In den beginne, in het begin, de eerste woorden van Genesis. Formulering die vooral wordt toegepast op iets dat een lange of onbekende geschiedenis heeft. ‘In den beginne schiep God de hemel en de aarde’. Dit welbekende bijbelvers waarmee Genesis en daarmee de hele bijbel opent, heeft ook in de NBG-vertaling (1951) de eerste woorden in de oude verb...

begin - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-gin 1. wat het eerst gebeurt, wat je het eerst doet ♢ het begin van dit boek is prachtig, het einde valt tegen. 1. een goed begin is het halve werk [als...

van bij het begin (vanaf)

(gewoonlijk in het meervoud: beginnen). Reeds in de 13e eeuw in West Zeeuws-Vlaanderen gebruikte term voor onderdelen van een polder. Waarschijnlijk waren deze beginnen oorspronkelijk hoog gelegen schorgronden, die met een laag dijkje of met een kade waren omringd. Deze beginnen vormden de aanzet voor een nieuwe bedijking. Om een aantal aaneengeleg...

: in den beginne, in het begin. Ze moest als kind elke zondag naar de kerk. In den beginne ging ze trouw maar later ging ze ervan vervelen en maakte ze liever een ommetje (R. Oosterling en BN 120: 55; 1980). - Etym.: In SN ook in spreektaal, in AN veroud.

aan vang; oorsprong, aanvang neem; op tou sit.

s.n., bigjin (it), ynset; een — maken, fan ’e streek, fan ’e miet gean; in het —, yn it earst(oan), yn earsten to'n earsten.

I beginnen, aanvangen; II beginnen; to begin with, om te beginnen.