Wat is de betekenis van Bederf?

bederf - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-derf 1. het vies worden door verrotting ♢ alles wat leeft is onderhevig aan bederf 2. het slechter worden ♢ in de krant schrijft men over het bederf...

Bederf is het woord waarmee wordt aangegeven dat een levend lichaamsdeel dood is. Het wordt ongevoelig, koud en rot ten slotte. Bederf treedt op als het bloed ophoudt binnen te dringen in de levende weefsels. Als het de slagaders zijn, die verstopt zijn, dan verstenen ze, drogen uit, en zulk bederf wordt ‘droog’ genoemd. Zijn het echter de aderen,...

zie verrotting.

beskadig; verrot; verwen; belemmer; versleg.

Van b. kan gesproken worden wanneer in een product in ernstige mate veranderingen hebben plaats gevonden, die het ongeschikt maken voor het doel waarvoor het bestemd was (z. Conserveren, algemeen).

de scheikundige verandering van voedingsmiddelen tijdens bewaring in open aanraking met de lucht; vindt als regel plaats door de werking van saprofytische bacteriën en hiertegen zijn de meeste conserverende maatregelen dan ook gericht.

s.n., bidjer (it); aan — onderhevig, biderflik, forganklik, forgonklik; (in roggebrood), rek.

...

o., g.mv., 1. (vero. en Zuidn.) ondergang, verderf: dat zal op zijn bederf uitlopen ; 2. (van organische stoffen) ontbinding, verrotting : aan bederf onderhevig ; — hij zal wel zorgen, dat er het bederf niet in komt, hij maakt er een ruim gebruik van ; — (oneig.) oorzaak van ontbinding enz. : hij heeft het bederf in zijn bloed ; 3. he...