Bederf is het woord waarmee wordt aangegeven dat een levend lichaamsdeel dood is. Het wordt ongevoelig, koud en rot ten slotte.
Bederf treedt op als het bloed ophoudt binnen te dringen in de levende weefsels. Als het de slagaders zijn, die verstopt zijn, dan verstenen ze, drogen uit, en zulk bederf wordt ‘droog’ genoemd. Zijn het echter de aderen, dan zwellen de weefsels, en verworden tot vloeistof, en dit is dan ‘nat’ bederf. Men stelt ook bederf vast in sommige ziekten die nadelig zijn voor het bloed, zoals de suikerziekte, de kriebelziekte. De verstoppingen van de slagaderen, waaruit bederf voortkomt, ontstaan meestal doordat de wanden van deze bloedvaten belast worden met kalkstoffen en verstenen; dit verschijnsel, dat eigen is aan de ouderdom, noemt met ‘seniel bederf’, ziekte die vooral de onderste ledematen aantast en ervoor zorgt dat de nagels uitvallen.
Er bestaat geen middel om het bedorven gedeelte te redden. Men moet zich beperken tot het bewerken van de scheiding met de gezonde gedeelten, en hiertoe gebruikt men heelkundige middelen als het lichaamsdeel bereikbaar is.
