Wat is de betekenis van Basilides?

Basilides (Βασιλειδης) één van de eerste gnostici, leefde van 120 tot 145 in Alexandrië. Van zijn aanhangers is vooral zijn zoon Isidorus bekend. Van zijn geschriften zijn te noemen een ’evangelie’ (Origenes, Hom. in Lc 1), een commentaar hierop, de oudst bekende evangelie-commentaar (Exegetica, vgl. Clem. Alex., Strom. 4, 88) en Psalmen of Oden (F...

zie Gnosticisme.

naam van verschillende personen uit de Oudheid, o.a. : 1° de priester, die op den berg Carmel aan Vespasianus diens toekomstige grootheid voorspelde (Tacitus, Hist. II, 78). 2° Een voornaam Egyptenaar, dien Vespasianus in den tempel van Serapis te Alexandrie meende te zien, hoewel B. ver verwijderd was. Op grond van de verwantschap van den...

Basilides (Basileides), gnosticus, afkomstig uit Syrië, ongeveer 130 n. C. leeraar te Alexandrië. Van zijn geschriften en die van zijn zoon Isidorus, bestaan nog fragmenten. Uit den onnoembaren, ongeworden goddelijken Oer-Vader kwam volgens B. voort: eerst de nüs (geest), hieruit de logos, en zoo achtereenvolgens: de Bezonnenheid, Wijsheid, Macht,...

Alexandrijnsch gnosticus, afkomstig uit Syrië; hij leefde ten tijde van keizer Hadrianus.

Basílides, een beroemd Gnostisch wijs­geer uit Alexandrië, aanschouwde volgens Epiphanius het levenslicht in Syrië. Hij was een leerling van Menander, een tijdgenoot van keizer Hadrianus, en de stichter of eerste vertegenwoordiger van de Egyptische (Alexandrijnsche) gnosis, weshalve hij de Haeresiarch (Hoofd-scheurmaker)...

leerling van Simon den Toovenaar, was een ketter te Alexandrie, wiens aanhangers, Basilidianen genaamd, bleven bestaan tot in de 4e eeuw.