afloop - Zelfstandignaamwoord 1. einde ♢ Gelukkig had het verhaal een goede afloop. 2. resultaat, uitkomst ♢ De gunstige afloop van de cursus leidde tot het behalen van het diploma. 3. ontknoping ♢ Vroeger was er altijd een goede afloop van een verhaal, tegenwoordig mag een roman een open einde of zelfs een slechte afloop hebben. 4. expiratie ...

afloop - zelfstandig naamwoord uitspraak: af-loop 1. het ten einde lopen van een bepaalde periode ♢ na afloop van de feestelijkheden moest er opgeruimd worden 1. na afloop van [daarna] 2. de manier waarop iets afloopt ♢ de afloop van het ongeval was fataal Zelfstan...

AFLOOP, m. de daad of handeling van afloopen in de meeste beteekenissen; — het water op den weg heeft geen voldoenden afloop, zoodat het er steeds modderig is, kan niet wegstroomen; — de afloop van rivieren, beken, het afwaarts stroomen; — de afloop der eeuw, van den herfst, zijner dagen, het ten einde loopen van eene tijdruimte, het einde of laatste gedeelte van den verstrijkenden tijd; — (dicht.) (van handelingen en voorvallen) de loop van hetgeen in opvolging van ti...

afloop - Concave golflijnen in zuilen, waar de schacht ontspringt uit het basement of uitloopt in het kapiteel. Ook uithollingen of scheppende holen onder de echinus van sommige vroeg-Dorische kapitelen.

zie Besluit.

('af) m. (aflopen; –je) A. [aflopen II 1] I. Eig. het aflopen : de snelle – der beek. II. Metn. 1. inrichting, pijp, buis om water te laten aflopen : de – is verstopt. 2. helling waarlangs iemand of iets afloopt: een steile –. 3. overgang van het kapiteel naar de schacht van een zuil. Tgst. aanloop. B. [aflopen III 5] einde van een handeling: bij – van het eksamen; de gunstige – van een gevecht. Syn. besluit, einde, slot. Tgst. →: aanhef.