af - Bijvoeglijk naamwoord 1. (tweeletterwoord) klaar, gereed ♢ Het werk is nog lang niet af. 2. ergens vandaan gaan ♢ Hij rent van het ongeluk af. 3. naar beneden gaan ♢ Hij rijdt van de berg af. af...

af - voorzetsel, bijwoord 1. ergens vandaan ♢ hij loopt de trap af 1. af en aan lopen [heen en weer lopen] 2. er hoeft niets meer aan gedaan te worden ...

Afkorting van autofocus (automatische scherpstel- ling).

Afwijzend. Als betekenis van een signaal. Zie ook: aan

af. bw., 1. geeft een verwijdering te kennen bij werkwoorden van beweging: hij kwam juist van de plaats des onheils af (af versterkt het begrip door van uitgedrukt); van zich af spreken, zijn mening doen gelden tegenover een ander, met kracht spreken; hoeden af!, afgenomen, afgezet; vlug, de ketel af!, afgezet; mijn kop af (afgeslagen), als hij het...

adv., ôf, ou; — en aan, ôf en oan; — en toe, nou en dan, fan en ta, ôf en oan, út en troch, altomets, bytiden, bywilen, by stuiten, by nou en by dan; goed — zijn, goed wei wêze; het werk is —, de hoas is ôfbreide, de put is der út.

bw., 1. geeft een verwijdering te kennen bij werkw. van beweging : hij kwam juist van de plaats des onheils af, {af versterkt het begrip door van uitgedrukt); —van zich af spreken, zijn mening doen gelden tegenover een ander, met kracht spreken; — van zich af bijten, (fig.) (van mensen) bits bejegenen...

Het begrip af heeft 2 verschillende betekenissen: 1. af - AF bw. geeft eene verwijdering te kennen bij werkw. van beweging: hij kwam juist van de plaats des onheils af, (af versterkt het begrip door van uitgedrukt); — van zich af spreken. zijne meening doen gelden tegenover een ander, met kracht spreken; — van zich afbijten, (fig.) (...