Wat is de betekenis van afagie?

(v.), onvermogen om te slikken; z.o. dysfagie.

afagie - Eetstoornis, veroorzaakt door een beschadiging van de hypothalamus. Het gaat dus niet om een gedragsmatige oorzaak, zoals bij anorexia wel het geval kan zijn.

[Gr. a- = niet, en phagein = eten, slikken] onvermogen om te slikken (door uitvallen van de slikreflex achter in de mond-keelholte of door mechanische oorzaken).

onvermogen tot slikken, slikverlamming, bijv. ten gevolge van bulbair-paralyse,zie aldaar