abdij - Zelfstandignaamwoord 1. een klooster met aan de leiding een abt of abdis Woordherkomst Afgeleid van abt met het achtervoegsel -ij Verwante begrippen kloosterling, kloosterorde, monnik, non

abdij - zelfstandig naamwoord uitspraak: ab-dij 1. gebouw waarin mensen zich helemaal aan het geloof wijden ♢ in deze abdij wonen alleen paters Zelfstandig naamwoord: ab-dij de abdij de abdijen Synoniemen klooster

ABDIJ, v. (-en), klooster met een abt of abdis tot bestuurder; de gebouwen eener abdij.

abdij' [Lat. abbatia], v. (-en), 1. zelfstandig klooster van mannen of vrouwen met een abt of abdis als bestuurder ; 2. de gebouwen van een abdij (1). Benedictus van Nursia (†547), stichtte de eerste abdij te Monte-Cassino. Zijn volgelingen vestigden zich in woeste, onontgonnen en onveilige streken. Mede hierdoor werden zij gedwongen zich toe te leggen op een autarkische economie, die in het feodale tijdperk een tegenwicht vormde tegen de economie van de landsheer. Hierdoor kregen de abdijen ook...

Abdij - klooster onder bestuur van een abt of abdis; ook de gebouwen daarvan. Consistoriale A. werden door den Paus in zijn consistorium verleend of goedgekeurd en moesten een bepaald bedrag als inkomsten hebben; bekend zijn de Nederl. A.: Klaarkamp bij Rinsumageest, Bloemkamp bij Hartwerd en Mariëngaarde der Praemonstratenser monniken en Lidlum en Aduard der Cisterciensers in Groningen en Friesland uit de 14e en 15e eeuw. (Zie KLOOSTER).

Abdijen zijn kloosters bestuurd door een abt of abdis. Deze kloostervorm komt alleen voor bij de oude kloosterorden, waarvan de meeste den regel van den H. Benedictus, al dan niet gewijzigd volgen. Het karakteristieke van de abdij is haar zelfstandig, onafhankelijk bestaan. Vooral in de Middeleeuwen kwam dit sterk tot uiting, daar ze toen in geen enkel opzicht van de omgeving, ook niet van andere kloosters afhankelijk was. In economisch opzicht beoefende zij, wat we met een modern woord „...

abdij - Kloosters voor mannen of vrouwen, met respectievelijk een abt of abdis als hoofd.

is een door een abt of abdis bestuurd klooster, doorgaans van een der oude, grote orden (Benedictijnen, Cisterciënsers, Norbertijnen e.a.). Een abdij bezit steeds een grote mate van zelfstandigheid, meer dan bij andere kloosters het geval is. Het oprichten en opheffen van een abdij, het aansluiten bij een monastieke congregatie is aan de H. Stoel voorbehouden.

klooster voor mannen of vrouwen, door abt (abdis) bestuurd. Meeste A.-en bezaten oudt. groot domein, dat gesloten geestelijk-maatsch. geheel vormde met vrij grote zelfstandigheid. In M.E. zeer talrijk. Deden veel voor ontginning, landb., verbreiding geloof, wetensch., kunst (A .-scholen, bibliotheken) .