BTW staat voor belasting toegevoegde waarde. BTW is een indirecte verbruiksbelasting die ondernemers moeten betalen over het verschil tussen de inkoop- en de verkoopprijs. Dit verschil is de toegevoegde waarde. Btw-plichtige ondernemers dragen de btw af aan de fiscus, maar rekenen de btw door aan consumenten.
Net zoals accijns is btw een verbruiksbelasting. Men betaalt alleen btw als men een product koopt of gebruik maakt van een dienst. Waar de hoogte van de accijns wordt bepaalt door de hoeveelheid die men verbruikt, bepaalt bij btw de prijs van het product of dienst de hoogte. Tevens is bij de btw ook nog het soort product of dienst bepalend voor het tarief dat men betaalt.
De Belasting hanteert meerdere belastingtarieven. Het tarief van 21% geldt voor de meeste producten of dienst. Het lage tarief is 9%, wat van toepassing is op zaken als voedingsmiddelen, water, geneesmiddelen en bepaalde basisdiensten. Onderhoud aan woningen valt bijvoorbeeld ook onder het tarief van 9%. Daarnaast is er nog een tarief van 0%. Dit houdt in dat men geen btw hoeft te betalen, maar dat de ondernemer wel betaalde btw mag terugvorderen van de overheid.
Wanneer een ondernemer btw van de overheid terugvordert heet dit aftrek van voorbelasting. Iedere ondernemer die btw-plichtig is moet namelijk btw afdragen aan de Belastingdienst. Echter, dit hoeft alleen over de toegevoegde waarde (het verschil in inkoop- en verkoopprijs). De ondernemer betaalt daarnaast btw over alle zaken die hij of zij ingekocht heeft. Dit mag de ondernemer terugvorderen van de Belastingdienst.
