decoratieve stijl ten tijde van korting Hendrik II van Frankrijk, minder luxueus, wat strakker en somberder de François I-stijl voortzettend. De stijl is kenmerkend voor de hele tweede helft van de 16de eeuw.
In het algemeen is er een voorkeur voor rechte, evenwijdige lijnen, voor dunnere meubelpoten, dunnere zuiltjes en weinig saillante reliëfs. Nieuw is een motief dat lijkt op een loodrechte doorsnede van een opgerold, dik stuk textiel, een enigszins platgedrukte spiraal: ook ziet men arabesken verschijnen. Voor het eerst komt tijdens het Henri II als motief het monogram van de dooreengestrengelde initialen van de koning voor, hetgeen tot in de 19de eeuw gebruikelijk blijft. In deze tijd wordt de renaissance volledig geassimileerd. zij het op een wijze die van streek tot streek verschillen vertoont. Zo worden in Parijs de eenvoudige, rechthoekige vormen uit de gotiek vervangen door architecturale vormen, waarbij een strenge, klassieke eenvoud wordt nagestreefd; in Bourgondië daarentegen valt het accent op een grote rijkdom aan beeldhouwwerk, vooral bij de grotere meubelen. De Bourgondische hoge een- of tweedeurskast (armoire), de vierdeurskast in twee verdiepingen (armoire à deux corps) en de wangentafel worden in deze periode ontwikkeld tot ware kunstwerken.
Andere meubeltypen die een nieuw tijdperk aankondigen zijn het kabinet, de rustbank ( lit de repos) en allerlei typen stoelen en armstoelen, waaronder de caqueteuse de meest opvallende is. De belangrijkste exponent van deze stijl was Hugues Sambin. In deze periode wordt het eikehout vervangen door notehout. De verdere inrichting wordt gekenmerkt door toenemende voorkeur voor rijke stoffen en draperieën.
