Plaatst men een met water gevulde poreuze pot, welke verbonden is met een manometer, in vochtige grond, dan zal deze manometer een onderdruk aanwijzen. De logarithme van het verschil tussen de atmosferische druk en deze onderdruk, gemeten in centimeters waterdruk, is door Schofield als de pF gedefinieerd.
Men kan uit de thermodynamica afleiden, dat voor de instelling van een evenwicht bij bepaalde dampsparming r (in %) geldt: pF 6,502 + log (2 log r) en bij de bepaling van een vriespuntsverlaging: pF = 4,1 + log t (waarin t = vriespuntsverlaging in oC de best benaderde waarden leveren. Meestal worden voor het verkrijgen van pF-waarden, tensiometers, afzuigplaten, centrifuges en of membraanpersen gebruikt. De pF is onafhankelijk van de druk van de bodemoplossing, althans in zoverre het geen verandering teweegbrengt in de oppervlaktespanning en dichtheid van de bodemoplossing of hydratatie, resp. uitvlokking van bodemcolloïden. Kritische waarden voor de pF van de bepaalde grond zijn de veldcapaciteit, het vochtequivalent en het verwelkingspunt.
