is een werkwijze waarbij een molecuul ozon door een onverzadigde organische verbinding gebonden wordt. Dit geschiedt zodanig, dat het ozon-molecuul zich schuift op de plaats van de dubbele binding.
De aldus gevormde, explosieve verbindingen kunnen door water ontleed worden in aldehyden en of ketonen. Door identificatie van deze stoffen kan men de plaats vaststellen, waar de dubbele binding zich in het oorspronkelijke molecuul, dat geözoniseerd werd, bevond.