Agrarisch Encyclopedie

Veerman (1954)

Gepubliceerd op 17-11-2021

Dubbele binding

betekenis & definitie

Binding tussen 2 meerwaardige atomen, tot de vorming waarvan 2 valenties van elk atoom bijdragen: (aetheen) en andere onverzadigde koolstofverbindingen, C = O in kooldioxyde (O = C = O) en ketonen enz. Volgens de theorie der chem. binding komt de dubbele binding tot stand door de samenwerking van 2 valentie-electronen van elk atoom in tegenstelling tot de enkelvoudige binding, waarvoor van elk atoom slechts 1 valentie-electron nodig is.

Stoffen, welke een dubbele binding bevatten, zijn op deze plaats in het molecuul reactief, daar in de regel één van beide bindingen veel gemakkelijker is te verbreken dan een enkelvoudige binding.Zo is een vet, waarvan de moleculen geen dubbele bindingen bevatten, niet oxydeerbaar, terwijl een vet, waarin onverzadigde zuren zijn gebonden, met zuurstof reageert (ranzig worden van boter).

Ook door opname (additie) van waterstof kan een stof, welke een dubbele binding bevat in een ‘verzadigde verbinding’ overgaan: (toepassing: harden van vetten in de margarine-industrie). Door additie van water aan aetheen kan aethylalcohol worden bereid.