Dicht aaneengesloten laag van cellen aan de oppervlakte van bladeren, kruidachtige stengeldelen enz.; in de plantk. gewoonlijk als epidermis aangeduid. Bij dieren bestaat de o. uit 2 lagen, nl. de oppervlakkige hoornlaag en de daaronder gelegen slijmlaag, die beide meer dan 1 cellaag dik zijn (z.
Huid).