is een kleine depressie, waarvan de luchtdruk in het centrum zo laag kan zijn, dat bij het passeren van gebouwen deze als het ware exploderen. De h. is kenbaar aan een donkere slurf, die uit een wolk hangt en die alleen gevaarlijk is, indien deze het aardoppervlak bereikt.
Komen zulke h. boven water voor, dan worden grote hoeveelheden water opgezogen; men spreekt dan van een waterhoos. Een h. boven land wordt ook wel windhoos genoemd.H. komen in ons land nogal eens voor tijdens onweersbuien in de zomer en in het najaar; meestal is de aangerichte schade niet groot. Een sterke h. noemt men cycloon.
Het is vrijwel zeker, dat h. een gevolg zijn van grote onstabiliteit in de atmosfeer; het is echter nog onduidelijk, hoe de lage druk in het centrum kan ontstaan en hoe deze druk enige tijd zo laag kan blijven. Dat het ontstaan van h. samenhangt met een grote onstabiliteit blijkt o.a. uit de plaats, waar zich bij voorkeur stofhoosjes ontwikkelen op zonnige en warme dagen met weinig wind, nl. op beschutte plaatsen, waar de onderste luchtlaag sterk wordt verwarmd en er dus een groot verschil in temp. met de b.v. 1 m hoger gelegen lagen bestaat.