Samenhangende bovenlaag van het heideveld, waarin de onverteerde blad- en stengelresten van de heidebegroeiing zijn opgehoopt. De h. is i.h.a. zuur; organisch leven ontbreekt nagenoeg.
Deze taaie, stugge laag is zelden meer dan 5 cm dik. In vroeger eeuwen werden veel h. gestoken voor strooisel in stallen; ook wel voor bemesting (plaggenbemesting) en voor dakbedekking van primitieve woningen en schuren.Bij de heideontginning speelt de h. een grote rol. Hoe dikker de plag, hoe gunstiger, tenzij deze tot veenvorming begint te neigen.