(veevoeding) bestaat uit gemalen voedererwten, meestal minder goede partijen groene erwten, die voor menselijke consumptie ongeschikt zijn. Het eiwitgehalte in zaden van peulvruchten is veel hoger dan in granen.
Voor volwassen dieren neemt men 15-30% e. op in het mengvoeder. Het geeft best spek en harde boter; het bevordert de geslachtsdrift bij stieren en hengsten. Voor jonge dieren is het zwaar te verteren, voor kleine biggen wordt het daarom wel gekookt tot erwtensoep.Gele erwten bevatten iets minder carotine dan groene erwten. Ook Cicer-erwten, gramerwten, Indische erwten uit Indië, N. Afr., Abessinië en Z. Eur. worden wel ingevoerd en gemalen als erwtenmeel op de markt gebracht. Orobes-erwten = Ervilia-wikken. Palestina-erwten,Turkse witte erwten, N. Afr. tanderwten, Vicia ervilia, zijn geen erwten maar behoren tot de wikken. Ze zijn giftig voor paarden en varkens.
