Agrarisch Encyclopedie

Veerman (1954)

Gepubliceerd op 17-11-2021

Ecologie

betekenis & definitie

of milieukunde (Grieks oikos = huis) is de wetenschap, die zich bezighoudt met de studie van de levensverrichtingen van de plant, voorzover deze onder invloed staan van milieufactoren. Hiertoe behoren de bodem (grondwaterstand, granulaire samenstelling), het klimaat (temp., regenval, zonneschijn) en verder een minder scherp te omlijnen groep van factoren als plantafstand, zaaidiepte, bemesting enz., factoren dus afhankelijk van de mens (die door sommige onderzoekers als een belangrijke ecologische factor wordt beschouwd).

Over de taakomschrijving van de e. lopen de meningen der onderzoekers soms vrij ver uiteen. Zo meent Azzi (Italië) dat slechts de studie van het verband tussen klimaat, ontwikkeling en opbrengst van gewassen tot het terrein van de e. behoren, anderen (o.m. KLACES) zijn van mening, dat alle landbouwkundige onderzoekingen tot de e. gerekend moeten worden.

Bij de studie van de e. der erfgewassen in Indon. werden twee methoden gevolgd. De ene methode bestond in het nagaan - aan de hand van de talrijke tellingen waar een bepaald gewas voorkomt, welke omstandigheden daar heersen en of er verband bestaat tussen het voorkomen en deze omstandigheden (z. Erfcultuur).Een andere methode bestond in het opnemen van planten in proeftuinen in verschillende streken, waarmee dus empirisch uitgemaakt werd of een gewas op zijn plaats is. Deze twee methoden leiden tot hetzelfde doel en vullen elkaar aan.