In amphibische omstandigheden, hetzij door een geheel bodemprofiel heen, hetzij slechts in één bepaalde laag heersende, wordt zonder lucht en met zuur water ijzeroxyde opgelost en later met lucht erbij weer neergeslagen. Wat oplost, is het fijn verdeelde ijzeroxyde, en dit slaat neer op kernen van die stof, die steeds groeien.
Eerst tot z.g. hagelerts, verder tot b. (nog losse boon- of erwtvormige korrels), tenslotte tot aaneengekitte banken, z.g. ijzeroerbanken. Hoe zandiger de grond, hoe meer de oerbank lijkt op grove sinters uit groot vuur ; hoe fijner en kleiiger de grond, hoe scherper zich de ijzerconcreties vormen als hageltjes, boontjes, zelfs eieren te midden van een gebleekte kleilaag. Soms bevat het b. vrij veel mangaan in de vorm van bruinsteen. De kleur wordt dan i.pl.v. donkerbruin intens zwart.