Men onderscheidt:
1) de rode bloedlichaampjes, waaraan het bloed zijn kleur ontleent. Zij bezitten de eigenschap de zuurstof uit de lucht in de longen te binden en naar de verschillende weefsels te voeren. Hier staan ze de zuurstof af en nemen het koolzuur, dat bij de oxidatie in de weefsels is ontstaan, op. Zij wisselen het koolzuur later in de longen weer tegen zuurstof uit.
2) de witte bloedlichaampjes, die in aanzienlijk kleiner aantal in het bloed aanwezig zijn. Zij nemen allerlei vreemde stoffen, kleine kooldeeltjes, bacteriën enz. in zich op en vernietigen deze.
3) de bloedplaatjes, die bij de stolling van het bloed een rol spelen (z. Bloed).
Bloedluis.
1. (veet.) B. of steekluis leeft op de huid van de dieren en voedt zich door bloed te zuigen. Het zijn 2,5-3,5 mm lange diertjes, die bij slecht gevoede dieren meer voorkomen dan bij goed gevoede. de b. is te onderscheiden van de haarluis door zijn smalle, spitse kop, die smaller is dan het borststuk. Daar de b. zeer beweeglijk is, is zij meestal moeilijk te vinden bij behaarde dieren (bij varkens gemakkelijker), maar de eieren (z.g. neten) zijn aan de haren te zien als kleine witgele streepjes (z. Luis).
2. (fruitteelt) Een uit N. Am. afkomstige, voor de teelt van appels over de gehele wereld zeer schadelijke bladluis, Eriosoma lanigerum HAUSM..
