In tegenstelling met het Badense stelsel werd in Beieren de onderlinge veeverzekering op volkomen vrijwillige leest geschoeid. Ook het bestuur werd geheel uit de deelnemende leden van het fonds gekozen, en de veefondsen waren niet aan de grenzen van de gemeenten gebonden.
Ook in Beieren gaf de overheid subsidie en waren de fondsen in een Federatie voor herverzekering verenigd.