noemt men in de vegetatiekunde: het (meestal geschatte) percentage van de bodemoppervlakte (maaiveld), ingenomen door de horizontale projectie van alle individuen van één plantensoort, meestal alleen voor zover die individuen tot één bepaalde laag behoren. de b. kan ook betrekking hebben op een gehele laag, of zelfs op de gehele begroeiing (basale bedekking). Het veelal gebruikte synoniem dekkingsgraad is als germanisme af te keuren.
Een ander synoniem is dominantie in de zin van de Frans-Zwitserse school. Gebruikte schalen:
(1) Voor lagen wordt de bedekking gewoonlijk geschat in tientallen procenten.
(2) Voor taxa kent men de volgende schaal:
1 (bedekking zeer gering),
2 (bedekking tussen 5 en 25%),
3 (id. 25-50%),
4 (id. 50-75%),
5 (boven 75%).
Gebruikelijker is de vereniging van b. en abundantie tot een zesdelige schaal, de z.g. gecombineerde schatting (z. Dominantie, Bezettingsgraad).
Bij het botanisch graslandonderzoek heeft de vaststelling van de b. alleen zin bij een kort gewas, tiaar anders praktisch steeds een b. van 100 % wordt gevonden, ook in gevallen, dat er van een holle zode sprake is. de bezettingsgraad is theoretisch een juistere maat, maar praktisch veel moeilijker te benaderen.