(1927) (vaak met de toevoeging: in je gedarmte) (sold.) verwensing.
• Toen zei Mietje: 'Krijg de senuwe, nou gauw. (Louis Davids: Scheidingsfeest. 1927)
• De schrijver, die blijkbaar zelf heeft moeten opkomen, had alle gelegenheid om z’n woordenkennis te verrijken met woorden, die in de beschaafde omgangstaal niet voorkomen. Ik teeken hier eenige van die schilderachtige termen aan. „Ik zal je ’n kopstoot met suiker verkoopen, dat je kiezen in je fondament staan te rammelen! Ik zweet me ’t mikmak. Slik jij maar ’n bord paardevijgen. Ik zal je ’n kink voor je oogen geven. Krijg de zenuwe in je gedarmte. Krijg ’n spijker in je lies. (Nieuwe Hoornse courant, 30/10/1928) (over kazernetaal)
• Ik hoop m'n endje te halen bij 'n lekker slokkie, laat de rest de zenuwe krijgen. (Jan Mens: De gouden Real. 1940)
• Laten de bazen de zenuwen krijgen! (Piet Bakker: Zo was het. 1957)
• Al moeten we een jaar lang elke week betalen tot we blauw zien, de havenbaronnen kunnen de zenuwen krijgen.' (Meyer Sluyser: Voordat hij het vergat. 1973)
• Allemaal niks, de senuwe kunne se krijge. (Chris in 't Velt: Jong in de jaren '50. Tijdsbeeld van een generatie. 1994)
• Hij zegt: ‘De senuwe voor die meid. Ze wil alleen met me gaan als ik me verloof als ik een vaste baan heb.’ (Han van der Horst: De mooiste jaren van Nederland. 2013)
