(1978) (< Eng.) grote uitklapbare foto op de middenpagina van een tijdschrift, waarop een aantrekkelijk, vaak blote dame staat afgebeeld. De introductie van vrouwelijk bloot op zo'n pagina gebeurde door Hugh Hefner (Playboy). In 1953 fungeerde Marilyn Monroe als eerste centerfold.
• De VARA-gids van komende week bevat vijftien pagina's die gevuld zijn met „het jaarverslag". Niet bijster interessant, het verslag bestaat grotendeels uit een opsomming van wat er het afgelopen jaar is uitgezonden, maar wél bijzonder zijn de middenpagina's. Gewoonlijk worden die gevuld met een grote foto van een, liefst aantrekkelijke, popster, een wel zeer halfslachtige poging tqt een centerfold dus, maar dit keer valt het „VARA's Omroep ABC" er aan te treffen. (De Volkskrant, 22/02/1978)
• Ruim een half miljoen gulden heeft Penthouse er voor over om Steffi Graf naakt aan zijn lezers te kunnen presenteren. De Westduitse tennisster heeft het aanbod echter afgewezen. Ze voelt niets voor een erotische reportage en geeft de voorkeur aan het centercourt boven de centerfold, de uitklapposter van het mannenblad. (De Volkskrant, 29/06/1987)
• Twee meisjes, ieder in een zwarte g-string, staan tot hun knieën in het zeewater. Ze zijn allebei hooguit zestien en potentiële centerfolds. (Joost Zwagerman: Gimmick. 1989)
• (Liesbeth Koenen & Rik Smits: Peptalk. 1992)
• Ik kon een lach niet onderdrukken: over het glas van de balkondeur hing een verschoten poster, een centerfold, van een rondborstige blondine die wulps deed met een badlaken. (Marieke van der Pol: Voetlicht. 2013)
• Waarom mijn bedrijf ons in dit hotel stopte interesseerde mij minder, de naam van het verblijf riep allerlei vermoedens van mooie meiden op. Centerfolds! Deze modellen mochten in het zo puriteinse Amerika op brede steun rekenen. (Lotte Hendrickx: Seks, een en al seks. 2019)
• Aan een van de tuintafels die voor interieur door moeten gaan, blader ik een oude leesmap-Panorama door. De centerfold is belegen en er zitten vlekken op haar borsten waarvan ik hoop dat ze van mayonaise zijn. (Wibo Kosters: Radio transzoeloe. 2019)
