1833-1911. Doceerde filosofie te Berlijn van 1882 tot 1905, daarvoor in Basel, Kiel en Breslau. Hij is vooral invloedrijk door zijn kentheoretische analyse van de sociale en historische wetenschappen, waarin volgens hem het versteken centraal staat. Hij bekritiseerde de trend in deze wetenschappen om het methodologische ideaal van de natuurwetenschappen na te streven. Einleitung in die Geisteswissenschaften, 1883. Der Aufbau der geschichtlichen Welt in den Geisteswissenschaften, 1910. Zie ook H E R M E -
neutiek, historicisme, verklaring.
