was, met een aan het Grieks ontleend woord voor de „ijveraar” (vgl. het Franse woord zèle), de naam van een partij onder de Joden in de 1ste eeuw n. Chr., die fanatiek ijverde voor de eer en het behoud van het Jodendom, in felle vijandschap tegen de Romeinen.
De eigenlijke stichter was Judas de Galileeër uit Gamala (vgl. Hand. 5 : 37). Zij vnl. gaven aanleiding tot de opstand der Joden tegen het Romeinse bewind in 66 n. Chr. Nog thans geeft men deze naam aan degenen die andersdenkenden, vooral op godsdienstig terrein, onverdraagzaam bestrijden en vervolgen.
