Chinees filosoof, leefde in de 4de eeuw v. Chr. en is vooral bekend door de polemiek, die Mencius tegen hem gevoerd heeft.
Hij is de grote egoïst, die, om heel de wereld te redden, niet één haartje zou willen missen. Voorts is hij de pessimist en fatalist, van mening, dat ’s mensen leven geen ogenblik zonder moeite en zorg is. Toch kant hij zich tegen zelfmoord, het beter oordelende om leven en dood onverschillig te ondergaan. In tegenstelling met de Tauisten is hij voor uitleving der persoonlijkheid.Lit.; J. J. L. Duyvendak, Uren met Chineesche Denkers (’1945).
