is de eerste electromagnetische hoofd wet, die met de inductiewet het verband legt tussen electriciteit en magnetisme. De wet is in 1820 door de Fransman J.
B. Biot* en zijn leerling Savart gepubliceerd. Fig. i stelt voor, hoe de magnetische kracht rondom een verticale stroom volgens cirkels gericht is (4 magnetische krachtlijnen). Het algemene geval wordt in fig. 2 weergegeven.Het stukje ds van de stroomvoerende draad A B wekt in het punt m een magnetische veldsterkte op in een richting loodrecht op ds en op r en van een sterkte 0,1 sin (p als i in ampères en de veldsterkte in gauss ( = oersted) wordt uitgedrukt {z electromagnetisme).
