de 23ste letter van ons alphabet, is in het begin van de Middeleeuwen ontstaan uit de dubbel geschreven u (oe) of v, zoals nog uit de Engelse naam (double u) blijkt. Het letterteken w beantwoordt in het beschaafde Nederlands aan verschillende klanken:
1. een bilabiale stemhebbende fricatief, bijv. in ouwe, nieuwe, luwen-, hier is de w eigenlijk een halfklinker;
2. een labiodentale stemhebbende occlusief in de Noordnederlandse beschaafde uitspraak van water, weten en soms van de verbinding wr- in wreed, wroeging-,
3. een labiodentale stemhebbende fricatief soms in de plaats tredend van de onder 2. genoemde occlusief.
Afkortingen:
W. =
1. West of Westen;
2. (scheik.) wolframium;
3. (nat.) Watt;
4. wetboek;
5. (handel) wissel of waren.
[i]
