Luthers theoloog (Wesel 3 Nov. 1527 - Helmstadt 26 Sept. 1588), studeerde te Wittenberg onder Melanchthon, werd hoogleraar te Heidelberg (1557) en in Helmstadt (1577). In die tussenliggende jaren werd hij telkens afgezet, want overal waar hij kwam, verwekte hij tweedracht.
Hij is dan ook zevenmaal verbannen. Streng gnesiolutheraan, voerde hij dolzinnig-felle polemieken met de medestanders van Melanchthon, met Calvijn en andere Gereformeerden, vooral over de avondmaals- en predestinatieleer.Lit.: K. v. Helmolt, T. H. und seine sieben Exilia (1859); G. A. Wilkens, T. H., (1860); A. Wolters, Reformationsgesch. der Stadt Wesel (1868).
