(Grieks „tekendrager”, kusttelegraaf), optische telegraaf, bij de spoorwegen, vooral echter bij het verkeer van schepen onderling en met de kust in gebruik, werd het eerst in 1862 aan de Franse kust opgericht, in 1864 voor het verkeer opengesteld en met het telegraafnet verbonden. Deze toestellen hebben een ruime verbreiding gevonden.
Het „Internationale seinboek” geeft een handleiding voor het gebruik der tekens. De semaforen bestaan gewoonlijk uit masten met onderscheiden, meestal drie verstelbare vleugels, die door hun verschillende standen verschillende letters of getallen aanduiden. Bij de marine gebruikt men ook kleine semaforen op de commandobrug, om snel mededelingen van het ene schip naar het andere over te brengen. Ook vuurtorens doen als semafoor dienst.
