(in Vaucluse), troubadour (ca 1150 - na 1205), was dichter en vertrouweling van Bonifacius II van Montferrat, leefde in Italië aan diens hof en vergezelde hem op zijn expeditie naar Sicilië (1194) en op de 4de kruistocht (1202), waarvan Bonifacius tot leider was gekozen. Raimbaut bezong zijn meester en vriend en gaf een treffend beeld van diens persoon en avonturen.
Merkwaardig is zijn gedicht in vijf talen geschreven om zo uiting te geven aan de tweespalt die zijn hart verscheurde. Hij bezong een schone onder het senhal, pseudoniem, van Bel Cavalier. Een veertigtal gedichten zijn tot ons gekomen.Lit.: A. Jeanroy, La poésie lyrique des troubadours, I (1934) 231-233.
