gewoonlijk alleen Wilhelm genoemd, linguist en filoloog (Bremen 20 Jan. 1820 Berlijn 18 Juni 1875), was een leerling van Boeckh en Lachmann. Zijn terrein van studie was het Latijn en de andere dialecten van Italië.
Zijn hoofdwerk is Über Aussprache, Vocalismus und Betonung der lateinischen Sprache (2 dln, 1858-’59; 2de dr. 1868-’70), dat thans verouderd is, doch zijn waarde als stofverzameling altijd zal behouden. Van zijn verdere werken is te noemen Über die Sprache der Etrusker (2 dln, 1874-’75), waarin hij het indogermaanse karakter van het Etruskisch trachtte aan te tonen. Corssen heeft nooit een professoraat aan een universiteit bekleed, wel, tot 1866, een leraarsbetrekking in Schulpforta.
