zijn verbindingen van twee moleculen hydrazine*, speciaal van phenylhydrazine met één molecule van een suiker of meer algemeen met verbindingen, die een keton- of aldehydegroep bezitten met een hydroxylgroep aan een naastgelegen koolstofatoom. Het zijn alle goed gekristalliseerde, in water weinig oplosbare verbindingen, zodat de osazonen belangrijk zijn ter identificatie van de verschillende suikers*.
Als tussentrap bij de vorming ontstaat eerst met één molecule phenylhydrazine een hydrazon, dat vervolgens met nog één molecule het osazon geeft.PROF. DR J. A. A. KETELAAR
