(Fr., letterlijk: nachtelijk, nachtstuk) wordt gebruikt als titel voor muziekstukken, die als serenade zijn bedoeld, maar vooral voor stemmingsstukken, die een dromerige nachtelijke sfeer oproepen. In de laatste betekenis is deze titel vooral in zwang gekomen door pianostukken van Field en Chopin.
Ook nocturnes van Schumann (Nachtmuziek), Grieg (Notturno), Fauré en Debussy (voor orkest) zijn bekend geworden. Nocturne is ook de naam voor de onderdelen waaruit de Metten, de nachtgetijden van het breviergebed, zijn samengesteld.
