(van het Griekse nekros = lijk) noemt men het afsterven van een omschreven deel van een levend individu. Gaat aan het versterf ontaarding vooraf, dan spreekt men wel van necrobiose. Oorzaken voor necrose zijn er vele: de inwerking van zeer lage of zeer hoge temperaturen, electriciteit, chemische stoffen en toxische producten van bacteriële oorsprong.
Het ophouden van de bloedvoorziening van een bepaald gebied door afsluiting van een slagader, bijv. door een embolus of een thrombus, leidt eveneens tot necrose der betroffen weefsels. Necrotisch weefsel ondergaat verschillende veranderingen; de bestanddelen worden gesplitst en de afbraakproducten kunnen in de omgeving diffunderen. Ontstaat rotting bij necrose, dan spreekt men van gangraen.
