(Hebr., dwaas) is de naam van een rijke veefokker, die in het zuidelijk gedeelte van het stamgebied Juda, in de streek van Maon, gevestigd was. Er wordt van Nabal in I Sam. 25 verhaald, dat hij, op het feest van het scheren van de kudden, zich honend tegenover David uitliet.
De sluwe Abigaïl, Nabals vrouw, wist de hevig vertoornde krijgsman, die op het punt stond zijn eer te wreken, te verzoenen. Toen ’s anderendaags Nabal plotseling stierf, huwde David Abigaïl en breidde aldus zijn macht aanmerkelijk uit.
