is de naam voor een middeleeuws geschrift over de steensoorten met moraliserende beschouwingen. Het oudst bekende steenboek is in het Latijn geschreven door Marbodus, bisschop van Rennes, en is waarschijnlijk in de i ide eeuw ontstaan; daarvan verscheen een Franse vertaling in de 12de eeuw.
Uit deze eeuw hebben wij ook een Lapidaris van Philips van Thaon. Ook Maerlant schreef een Lapidarys, waarin hij de genees- en toverkracht van stenen behandelt, waarschijnlijk een vertaling van het gedicht van Marbodus, en later in zijn Der Naturen Bloeme opgenomen.
