Roemeens schrijver (Targovi?te 1868), gesproten uit een Walachijse bojarenfamilie, is een van de belangrijkste Roemeense novellisten van deze eeuw. Eerst advocaat, kamerlid, griffier van de Kamer van Afgevaardigden, heeft hij zich op latere leeftijd steeds meer van de politiek afgewend en zich op de literatuur toegelegd.
In het tijdschrift Convorbiri literare (Letterkundige gesprekken) verschijnen in i8go-’9i zijn eerste novellen en gedichten. Zijn beste bundels zijn in 1908 In lumea dreptdfii (In de wereld der rechtvaardigheid) en in 1912 Intuneric fi lumind (Duisternis en licht); na Wereldoorlog I levert hij nog goed werk, maar herhaalt zich toch enigszins. Van zijn pacifisme getuigde hij in 1919 door zijn manifest in brieven In slujba pdcii (In dienst van de vrede). BratescuVoinejti is een knap en fijngevoelig schrijver, vol vertrouwen in het goede des mensen; bij voorkeur verkeert hij in zijn vertellingen op het platteland bij de boeren, waar zich ook zijn jeugd heeft afgespeeld.PROF. DR M. VALKHOFF
