is een behandelingsmethode door O’Dwyer aangegeven ter voorkoming van afsluiting der luchtwegen, wanneer in het strottenhoofd door vergiftiging of ontstekingsprocessen (bijv. diphterie, glottisoedeem) een sterke zwelling der slijmvliezen is ontstaan. Men brengt daarbij een kortere of langere buis (tubus of canule) in de luchtpijp tot een verbreding aan het boveneinde van de buis op de ingang van het strottenhoofd rust.
De intubatie kan soms een tracheotomie of luchtpijpsnede overbodig maken.
