Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 23-01-2023

ENANTIOMORFIE

betekenis & definitie

noemt men het verschijnsel, dat zich bij kristalvormen zonder symmetrievlak en zonder symmetriecentrum kan voordoen, wanneer zij wel door spiegeling, niet door draaiing tot dekking kunnen gebracht worden. Van twee enantiomorfe vormen is het spiegelbeeld van de ene congruent met de andere; hun verhouding is als die van een linker en rechter handschoen van één paar.

In het regulaire stelsel bestaan twee enantiomorfe pentagonikositetraëders en twee enantiomorfe tetraëdrische pentagondodekaëders en in de tetragonale, hexagonale en trigonale stelsels twee enantiomorfe trapezoëders.

< >