(Louis Jean), Frans philoloog en hellenist (Fontenay-le-Marmion 30 Dec. 1841 - Parijs 28 Nov. 1903), was hoogleraar aan de Ecole des Etudes Orientales te Parijs. Hij bestudeerde speciaal het neo-hellenisme, de taal en de zeden der Nieuwgriekse wereld en verwierf bekendheid door zijn uitstekende bibliografieën.
Bibl. (voorn. publ.) : Grammaire grecque moderne (Paris 1878) ; Collection de monuments pour servir à l’étude de la langue néohellénique (19 dln, Paris 1868-1873; nouvelle série, 7 dln, Paris 1874-1877); Bibliothèque grecque vulgaire (voll. 9, Paris 18801902); Documents inédits sur l’histoire de la révolution française ( 1872) ; Recueil de poèmes historiques en grec vulgaire relatifs à la Turquie et aux principautés danubiennes (Paris 1877) ; Lettres de l’empereur Manuel Paléologue (Paris 1893); Bibliographie hellénique, 3 séries (11 dln, 1885-1928).
