Frans sterrenkundige (Parijs 24 Juli 1853 - 15 Jan. 1948), werkte, na een korte militaire loopbaan (van 1874-1881), van 1881-1890 in verschillende natuurkundige laboratoria en deed o.m. belangrijke onderzoekingen over bandenspectra. In 1890 werd hij astronoom aan de Parijse sterrenwacht, om in 1898 naar de nabij Parijs gelegen sterrenwacht te Meudon over te gaan, waarvan hij in 1908 tot directeur benoemd werd.
Van 1927 tot zijn pensionnering in 1929 was hij directeur van beide genoemde sterrenwachten. Zijn voornaamste werk is de toepassing van de spectroscopie op de astronomie; hij bestudeerde vooral de zon. Hij construeerde, onafhankelijk van Hale, de zgn. spectroheliograaf, waarmee de zon in licht van één bepaalde golflengte gefotografeerd kan worden, zodat men ten allen tijde de chromosfeer en de protuberansen kan bestuderen; ook construeerde hij de „spectro-enregistreur des vitesses”, waarmee radiële snelheden in de atmosfeer van de zon geregistreerd worden. Zijn onderzoekingen zijn gepubliceerd in de Annales van Meudon en de Comptes Rendus de l’Académie des Sciences te Parijs.
